Johan van der Werff

 INTERVIEW JOHAN VD WERFF

De echte fans weten dat we twee keepers hebben bij het eerste team van OG Capitals Leeuwarden. En de keeper ut Liwwadden heet: Johan van der Werff. Deze hardwerkende vent staat graag te zweten tussen twee palen. Laten we hem het hemd van het lijf vragen! 

Wie is Johan? Wat kenmerkt jou als persoon?  
“Ik ben Johan van der Werff. Ik ben 24 jaar oud. Ik ben een happy single. Ik ben een ijverige en gedreven werker. Overdag werken, s’ avonds werken, sporten en even slapen tussendoor. Ik houd ervan om bezig te blijven.”

En je bent ook een handige harry of niet?
“Ja, dat zeggen ze wel ja. Ik kan goed lassen, timmeren, en weet wel het nodige van techniek. Als ze me moeten hebben dan weten ze me wel te vinden. Voor alles eigenlijk wel.” 

We hebben het huis en bedrijf naast de helling, het werk is mij met de paplepel ingegoten.

Waar ben je opgegroeid?
“Ik ben bij en op het bedrijf van mijn ouders opgegroeid. Ik ben opgegroeid in een gezin waar hard werken de boventoon voert. Ik heb nog broer een zus en een zusje. Ik heet van der Werff en ik ben opgegroeid op een scheepswerf die heet ook Scheepswerf Welgelegen.  We hebben het huis naast de helling liggen, het werk is mij met de paplepel ingegoten. En dat werk doe ik tot nu nog altijd. Vanaf mijn 19e werk ik al fulltime hier. Klussen is ook mijn hobby geworden voor in de avonduren.” 

En wat doe je dan in de avonduren?
"Ik heb een casco (woon)boot gekocht van circa 25 meter. Die ben ik zelf aan het opbouwen tot een volledig woonschip. Het exterieur is zo goed als klaar en nu ben ik bezig met het interieur. En het schilderwerk moet ook nog." 

Wat een klus, ben je nu met de laatste finishing touch bezig?
“Nee, dat zou ik wel willen. Nee, al het hout en houtwerk moet er nog in. Ik ben redelijk precies, dus ik ben nu al zo’n 6 jaar met deze ‘hobby’ bezig.”

En waar woon je nu dan?
“Ik woon samen met Hessel in de binnenstad op de Voorstreek. Overdag ben ik bij mijn ouders en ’s avonds zit ik daar of ben ik hier aan het klussen.”

Wat is je doel voor de woonboot. Wanneer moet hij bewoonbaar zijn?
“Nou, het blijft opschuiven. Er is geen keiharde deadline. Het is erg gezellig samen met Hessel, maar huur betalen is eigenlijk zonde. Dus ik heb mezelf wel het doel gesteld dat de boot uiterlijk over een jaar bewoonbaar moet zijn. Ik ben begonnen met het interieur en daar moet ik mee verder. Het is een boot van 25 meter, dus er zit genoeg werk in. Achterin in de roef wil ik dan eerst gaan wonen en de rest komt dan vanzelf, als ik er maar zit.”  

Johan in super focus bij een match.

Wat doe je zoal op je werk op de werf?
“Wij doen het standaard onderhoud en reparatie onderwater voor boten. Schroefassen, verf en plaatwerk, ander ijzerwerk.”

“We zijn opgegroeid in een gezin wat altijd aan het werk was. Vanaf dat ik kon lopen hielp ik mee op de werf en dat was ook mijn speeltuin.”

Vertel ‘s wat over je jeugd?
“Ik ben een echte Liwwadder. Ik ben in Leeuwarden geboren en getogen. We zijn opgegroeid in een gezin wat altijd aan het werk was. Vanaf dat ik kon lopen hielp ik mee op de werf en dat was ook mijn speeltuin. Ik heb meegekregen om te helpen met klussen en dat soort dingen, van jongs af aan. Altijd bezig blijven.” 

Wat voor sporten deed je?
“Toen ik nog erg jong was heb ik op voetbal gezeten en toen dat niet meer zo leuk was, ben ik gaan rondkijken naar wat anders. Ik was het langebaan schaatsen aan het proberen in de ijshal, toen ik uit mijn ooghoek Henk Jan met wat kinderen op de binnenbaan zag ijshockeyen. En toen dacht ik: ‘Laat ik dat maar eens proberen’. En toen is het gaan kriebelen en nooit meer opgehouden. Ik ben er ook echt vanaf het begin van de jeugdteams bij OG Capitals bij geweest. Ik was toen 9 of 10 jaar oud. Een mooie tijd. ”

Kende je toen al jongens vanuit je klas van het ijshockey?
“Nee, ik kende toen nog helemaal niemand. Ik heb ze echt op het ijs en naast het ijs allemaal leren kennen. En nu nog steeds heb ik vrienden voor het leven. ”

Toen ben je bij de jeugd bij een team beland? Hoe ging dat?
“Rouel is 2 maanden na mij begonnen. Hessel en Tycho zaten er toen al. Het seizoen erna gingen we pas echt competitie spelen. Was een klein team toen van 7 a 8 spelers. We kregen toen training van Waling en later van Ludo en Jildert. Andries was er toen ook bij. Als schaatstrainer.  Ik weet niet meer precies wat en wanneer in de tijd, maar er was voldoende coaching binnen de club in ieder geval.” 

Was je toen al helemaal verkikkerd op het keepen?
“In het begin heb ik gespeeld, in de tijd dat we nog geen competitie speelden. Het jaar daarop gingen we competitie spelen. En kwam de vraag; ‘Wie wil er keepen’? Ik had met voetbal ook wel gekeept, dus het was mij niet helemaal vreemd. Er was niet veel animo, het team was ook klein. Dus toen heb ik gezegd dat ik het wel wilde proberen. En zo is het wat gegaan, ik ben er nooit meer mee opgehouden.”

Johan als speler in het jeugdteam in onze oude ijshal. Hij is de 2e van links in de voorste rij. Folkert Sinnema als coach.

“Ik vond het niet erg om te keepen. Anderen speelden liever. Daar groei je dan zo in.”

Paste het keepen gewoon bij je? 
"Nou, ja..Ik vond het in het begin niet erg om te doen. Anderen die speelden in ieder geval liever. Dan groei je daar gewoon zo in. Het lag mij wel.”

Heb je dan ook zo’n karakter dat je jezelf opoffert voor het grotere geheel?
“Aan het begin was dat misschien wel zo. Maar al heel gauw kwam Joey Kramer erbij en hoefde het niet meer. En toch ben ik blijven keepen. Maar omdat we vaak spelersgebrek hadden, keepten we om de beurt. Zodat we spelers genoeg hadden voor de wedstrijdjes. Dus ik vond het wel echt leuk blijkbaar.” 

En je kan ook supergoed schaatsen, dus je kon als speler ook zo op het ijs springen?
“Ja, dat is te danken aan Andries. Die heeft ons echt schaatsen geleerd. Als keepers deden we met alle schaatsoefeningen mee van Andries. Alle capriolen hebben wij ook meegedaan. Springen over goaltjes en andere herkenbare gekke dingen.”

“Als je je ergens aan committeert, dan moet je er gewoon zijn. Je kan als keeper niet verzaken.”

Als je jezelf zou omschrijven als keeper? 
“Vooral gedreven. Ik ben altijd aanwezig. Als ik een of twee trainingen mis, dan is het al veel. Als je je ergens aan committeert, dan moet je er gewoon zijn. Je kan als keeper niet verzaken. En een geintje op zijn tijd kan bij mij altijd, ik houd van humor ook in het spel.”

En we mogen met jou als club ook in onze handen knijpen. Je helpt de club ook met de keepertraining.
“Ik wil ook graag wat terugdoen voor de club. Ze waren er ook altijd voor ons toen wij jong waren.” 

Wat zijn de leukste ervaringen in het Eredivisieteam?
“Het is een compleet plaatje. Het is echt een team en een gezelligheid. Altijd koek en ei. Gewoon alsof je met je vrienden samen wat gaat doen. Zo voelt het ook. Het draait niet alleen om het ijshockeyen, dat is bijzonder.”

Je hebt veel vrienden van vroeger van het ijshockey?
“Ja, dat is het vaste groepje van ijshockeyvrienden. Tycho, Rouel, Hessel, maar ook vele anderen zijn me dierbaar. Dat is vandaag de dag nog steeds heel hecht. We trekken buiten het ijshockey nog steeds veel met elkaar op.  Vrienden van school dat verwaterde wel, de vriendenclub van ijshockey bleef steady. Ook als je opleiding of je werk veranderde.” 

“Mijn vader wil het rustiger aan doen. Tijd om mijn andere ambities nu waar te maken.”

We hebben gehoord dat je gaat stoppen. Wat is de reden? 
“Ja, dit vind ik nog steeds erg lastig. Na lang wikken en wegen en met pijn in mijn hart. Maar er komen nu andere dingen op mijn pad. Ik werk vanaf mijn 19e thuis bij mijn pa fulltime. Mijn vader wil het rustiger aan doen. Hij is ook al 65 jaar oud.  Tijd om mijn andere ambities nu waar te maken. Mijn zussen en broer hebben de ambitie niet om het bedrijf over te nemen.” 

Voelt dit voor jou als moeten of is het een roeping?
“Dit bedrijf zit al jarenlang in onze familie en ja, we moeten ergens wel een klein beetje, maar het is ook echt prachtig om te doen. Ik houd er ook niet mee op. Het past bij mij dit werk. Er zitten natuurlijk ook mindere aspecten bij, maar ja, dat hoort erbij.”

Ben je de enige in het bedrijf?
“Wij zijn op dit moment nog met z’n tweeen (mij pa en ik) en er werkt op dit moment nog een medewerker die in bedrijf werkt. Mijn moeder doet nog de boekhouding, maar dat ga ik op den duur ook overnemen. Het is een roeping dit werk. Het moet je liggen, en dat is bij mij het geval.”

Qua werk en sport combi was het ijshockeyen op dit niveau ook wel een investering denk ik?
“Jazeker, maar die investering deed ik graag. We trainden 3 keer per week en 2 keer in de week off-ice. Want je moet ook de nodige krachttraining doen. Je bent dagelijks met ijshockey bezig.” 

“Uiteindelijk werd het trainen mij teveel. Ik wil het graag 100% doen. En beide lukte niet meer.”

De training begon vorig seizoen ook lekker vroeg.
“Ja, maar dat vond ik juist wel erg prettig, dan had je die avonden ook nog vrij om te werken. Je was 6.15 uur bij de hal. Lekker vroeg. Maar ik vond het wel prettig. Uiteindelijk werd het trainen mij wat teveel. Het werk moet doorgaan, het schip moet doorgaan en je moet optimaal op hoog niveau presteren. De prestaties gingen er op een bepaald moment onder lijden. Dat is een hele opgave. Ik wil het graag 100% doen en dan moet je een keuze maken wat je 100% wilt doen. En ik heb voor mijn werk gekozen.”

Wat vind je een van de mooiste dingen als je kijkt naar het eerste team?
“Niet specifiek 1 ding, we hebben niet grote prijzen gewonnen. Maar wat ik me nog als de dag van vandaag herinner, is dat we gestart zijn als bij elkaar geraapt zootje. Als je kijkt waar we nu staan met een stel goede imports en een steengoede basis aan Leeuwarders, Groningers en de jongens uit Heerenveen. Ik ben echt trots op wat we hebben bereikt.”  

Wat ga je het meest missen?
“Het contact het samenzijn. Lekker hockeyen. Ik blijf wel ijshockeyen, maar het zou wel minder zijn. Wel anders. Ik denk dat ik dat hogere doel wel ga missen. Dat je met elkaar ergens voor gaat.” 

Ga je nog ergens in een team spelen?
“Wat en hoe weet ik nog niet precies.  Ik wil nog wel blijven ijshockeyen. Heb ik dus nog niet helemaal uitgedokterd. Ik hoop dat ze nog op de proppen komen met een 2e team dat ik daarbij kan aansluiten. Dat zou mooi zijn.” 

“No cheat! Maak het jezelf zo moeilijk mogelijk op de training. Blijf jezelf uitdagen!”

Heb jij nog tips voor de jeugd? Vooral voor de kleine goalies?
“No cheat zeg ik altijd. Maak het jezelf zo moeilijk mogelijk op goalietraining. Blijf jezelf uitdagen. Loop niet de kantjes er af. Je krijgt een opdracht, zorg dan dat je het maximale er uithaalt. Maak het jezelf zo moeilijk mogelijk. Dan leer je het meest.”
 

Johan, dan blijft er (voor nu) niks meer over om aan je te vragen. Blijft dat wij er als club echt van balen dat je niet meer te zien bent in ons goal op de eredivisiewedstrijden van OG Capitals Leeuwarden. We hopen je heel veel nog te zien op en naast het ijs en op de tribune. Jij hoort bij OG Capitals Leeuwarden! Dank je wel voor je tomeloze inzet. Tot snel!