INTERVIEW JILDERT OKKEMA
Jildert heeft deze zomer aangegeven om te stoppen bij het 1e OG Capitals team. Hij speelde als sinds de start van het eerste team bij onze club. Dé aanleiding om hem de huid van het lijf te vragen waarom & wat hij verder gaat doen.
Echte OG Capitals fans weten dat jij van alle markten thuis bent. Je kan van alles, van defence tot aanvaller, een veelzijdige ijshockeyer. Maar wie ben je? Wie is Jildert?
JILDERT “Ik ben Jildert, ik ben 31 jaar inmiddels. Ik werk als milieukundig adviseur bij ingenieursbureau Antea in Heerenveen. Ik woon in Leeuwarden en ben opgegroeid in Dronrijp met mijn twee broers. Ik heb mijn hele leven veel gesport. Waaronder ijshockey. Mijn ouders wonen nog in Dronrijp en zijn ook actief binnen de club. Mijn vader komt ook vaak in de Blauwe hal en maakt actiefoto’s bij wedstrijden, mijn moeder doet de EHBO bij de wedstrijden.”
Hoe ging dit met je broers?
JILDERT: “Mijn oudste broer Jorrit woont in Zweden. Toen mijn broer 18 was ging hij naar Noorwegen en daarna is hij naar Zweden gegaan. We verschillen 7,5 jaar. Hij is de aanstichter eigenlijk van alles geweest. Hij is begonnen met streethockey en toen gingen steeds meer jongens meedoen. Mijn middelste broer is Ludo, die is vorig jaar gestopt bij het eerste team. Ik ben de jongste van de drie.”
Jildert tussen zijn broers, Ludo (links) en Jorrit (rechts).
Wat was de eerste sport, was dat ook ijshockey?
JILDERT “Voetbal en kaatsen. Kaatsen heb ik best veel gedaan.”
Was je ook fanatiek?
JILDERT ”Ja wel redelijk fanatiek. Ik deed mee aan wedstrijden vooral in het noordwesten van de provincie. Maar best actief, weekends 2 keer op pad en 4 keer in de week trainen tot mijn 13e totdat ik later last kreeg van blessures. “
En voetballen heb je ook echt gedaan bij een club?
JILDERT “Ja, maar toen het op het grote veld losging, vond ik het wat saai worden en lang niet meer zo interessant. Na voetbal en kaatsen ging ik basketballen. Dus veel verschillende sporten gedaan en altijd veel lol gehad.”
Wanneer ben je met ijshockey in aanraking gekomen?
JILDERT “Wat we ook veel deden en waar mijn oudste broer mee begonnen is, was streethockey. In Dronrijp was dit echt populair en alle jongens speelden dan mee. Waren soms wel 30 kids op straat. Superleuk!”
streethockey Dronrijp
Hoe ben je begonnen?
JILDERT “Toen ik 12 of 13 jaar oud was ontstond er een ijshockeyclub in Leeuwarden, de Fryslân Nordics. Met de hele ploeg jongens uit Dronrijp zijn we daarbij gekomen. Dit waren veel jongens die door het streethockey waren aangestoken met het ijshockey virus. Op het schoolplein veel goals gemaakt en dan skaten. Ze zetten mij altijd op goal. We maakten eigen materiaal van stukken plastic, riemen erdoor en met honkbalhandschoenen. We hebben zelfs een eigen blockertje gemaakt. Daar werd je erg creatief van. Zo is het eigenlijk ontstaan.”
Had je toen wel al geschaatst? Op het ijs gestaan, of had je alleen ervaring op straat?
JILDERT: “Nou ja, in die tijd lag er nog wel eens natuurijs, dus eigenlijk elk jaar waren we op de ijsbaan in Dronrijp en daarnaast deden we veel aan streethockeyen.”
Hadden jullie veel jongens in het ijshockeyteam toen je startte?
JILDERT “Het is altijd wel zoeken geweest, we hebben zelf nog wat Leeuwarders opgeduikeld we zaten in Leeuwarden niet ruim in de spelers, we hadden twaalf jongens. Dat was genoeg.”
Nu was je niet vroeg met starten (12 jaar), maar je hebt het echt ver geschopt in het eerste team. Dat is best knap, hoeveel jongens zijn doorgestroomd?
JILDERT “Ja, Emiel, Niels Wierstra, Johan Diertens, mijn broer Ludo, ja er zaten veel jongens uit Dronrijp bij. We hadden dit spelinzicht o.a. door streethockey gekregen en waren gewoon goed op elkaar ingespeeld. We kenden elkaar goed en waren sportief ingesteld en wilden gewoon een lekker potje ijshockey spelen. Dronrijp is een goede vruchtbare grond geweest voor ijshockey in Leeuwarden. En, steeds beter worden in wat we deden. Toen we begonnen, wisten we natuurlijk ongeveer wel hoe je moest schaatsen en overspelen”
Jildert in het shirt van de Vikings
Wat voor type ijshockeyer ben jij in het team?
JILDERT ”Op het ijs heb ik veel als verdediger gespeeld, ik was best wel aanvallend ingesteld en als aanvaller erg verdedigend ingesteld. Ik zat er altijd tussen in. Buiten het ijs vind ik lastiger te zeggen, ik was redelijk rustig en wat stiller. Niet de rust zelve maar redelijk bedeesd.”
Ben je dan ook in voor een geintje?
JILDERT “Ik hou wel van een geintje. De jongens zijn nu natuurlijk wel een stuk jonger dan voorheen... Grootste verschil is dat toen ik begin altijd de jongste was en een andere rol had in het Vikingteam. Nu is dit anders in het eerste. Toen we begonnen had ik de jonge spelers die doorstroomden training gegeven en dan is de verhouding ook anders. Maar dat groeit daarna weer recht, eerst coach je ze meer en dan worden het gelijkwaardige verhoudingen en is het mooi in balans. Van jongste benjamin naar senior.”
Dit is alweer 7 jaar dat je in het eerste team speelt. Wat is de reden dat je stopt?
JILDERT “7 mooie jaren gehad en ik denk dat er geen groei meer inzit voor mij persoonlijk. Er staat nu echt een heel goed team. Op een bepaald moment moet je stoppen en ik heb er alle vertrouwen in dat dit team dit seizoen gaat knallen.”
Je hebt geen internationale ervaring of ervaring bij het NL-team?
JILDERT “Nee geen ervaring mee. Gewoon in Leeuwarden gespeeld op mijn 13e wel uitgenodigd voor jeugd dag bij Nationale team, maar heb ik toen niet gedaan, geen interesse in.”
Je wisselde best vaak qua positie, welke positie lag je nu het meest?
JILDERT “Als aanvaller ging het de laatste jaren veel beter, omdat me dit meer vrijheid gaf. Als verdediger moest ik met dit snellere spel echt de paas super goed en strak doen in 1 keer goed, daar ontstond minder ruimte. Dus aanvaller werkte beter de laatste tijd.”
Qua snelheid is het spel ook echt enorm gegroeid, dat valt ons op de tribune ook op. Je kan niet meer freewheelen.
JILDERT ”Nee, het spel is echt enorm gegroeid qua niveau en dan merkte ik dat het vaak zo snel gaat, dat je direct goede oplossingen moet geven.”
Jildert in actie in de Blauwehal afgelopen seizoen.
Wat ga je het meeste missen?
JILDERT “De vaste routine ga ik niet missen, die vond ík best wel zwaar. Toeleven naar een wedstrijd dát ga ik missen. Teamgenoten, uitwedstrijden en thuiswedstrijden die soms wel bijzonder waren. “
Wat vond je leuk aan thuiswedstrijden? Kan je dat beschrijven?
JILDERT “De sfeer, volle tribune (met vrienden en fans), dat je helemaal in een wedstrijd gezogen wordt. Maar het allermeest het moment dat je gewonnen hebt en daarna naar boven gaat. Naar de bar, elkaar en samen met je vrienden een glas drinken en napraten met het team en vrienden over de wedstrijd. Dat is supergezellig. Maar dat hoef ik niet te missen, want die wedstrijden van het eerste ga ik gewoon bekijken.”
Is stoppen echt stoppen bij jou? Of zien we je terug bij een ander team?
JILDERT “Dat weet ik nog niet. Daar moet ik over nadenken. Ik denk dat ik wel aansluit bij een ander team wat nog een speler kan gebruiken, maar daar ben ik nu even niet mee bezig. Eerst maar stoppen en kijken naar de wedstrijden.”
Ben je dan ook nog iemand die aansluit bij de uitwedstrijden en meereist? Of sta je net als Niels als teamleider straks ook graag naast het ijs en bij het deurtje?
JILDERT “Nee. Daar kan ik kort over zijn. Nee dat is niets voor mij.”
Wat is jou het meest bijgebleven bij de OG Capitals in de afgelopen 7 jaar?
JILDERT “Ik ben daar niet zo goed in, dat ik specifieke gebeurtenissen kan herinneren. Het waren allemaal mooie ervaringen en momenten. Waar ik zelf blij van wordt is als een jeugdspeler doorstroomt naar het eerste. Dat ze die stap hebben gemaakt. Daar word ik gewoon blij van.”
Hoe reageer je dan op die jeugdspeler die bij het 1e komt?
JILDERT “Ik probeerde er wel voor iemand te zijn en tips te geven. Je bent ook erg druk met jezelf bezig in de training en de wedstrijden (althans ik). Maar je kan het beter aan die jeugdspelers vragen, die weten het beter te vertellen dan ik. “
Hoe wordt er binnen het team omgegaan met fouten?
JILDERT “Relaxt, als het meerdere keren gebeurt praat je erover. Soms staat er druk op of spanning tijdens een wedstrijd en wordt er wat uitgegooid, maar dat hoort er ook gewoon bij.”
En vier je dingen ook samen? Hoe ga je dan de kleedkamer in?
JILDERT “Heel blij, gewoon blij en ontspannen. Het is niet een enorm feest of zo. We halen soms een biertje samen, maar verder zit het gewoon erg lekker als je hebt gewonnen. Brend draait dan een NL-nummertje en we zijn dan gewoon tevreden.”
Wat ga je nu dat je stopt om met je tijd?
JILDERT: “Er is meer tijd voor sociale dingen, zoals ook Nadia aangaf. Minder vaak nee hoeven zeggen. We spelen altijd floorball in de zomer, blijf ik doen. Superleuk. Maar ook basketballen weer wat oppakken en meer tijd om met muziek te gaan doen”.
Aha! Je bent ook muzikaal! Vertel daar eens wat meer over?
JILDERT “Nou ja, ik speel wat gitaar en op de bas, ik ben niet heel muzikaal maar ik speel graag. Om te sporten hoef je ook niet heel sportief te zijn. Ik zeg nu wel dat ik dit ga doen, maar dan moet het ook nog gebeuren hé?”.
Heb jij ook tips voor de jeugd? Voor al die jongens en meiden die later in het 1e willen spelen?
JILDERT “Ik denk dat ze vooral gewoon plezier in het spelletje moeten hebben. Als je graag wilt, moet je aan je skills werken. Van elk partijtje wat je doet met andere sporten word je uiteindelijk beter. Uiteindelijk draait het om plezier in sporten. Hou dit vast!”
Je hebt de jeugd getraind en je bent met Ludo actief geweest in de Technische Commissie toch?
JILDERT “Ik heb de Technische Commissie 5 jaar gedaan en heb sinds mijn 18e jaar trainingen aan de jeugd gegeven. Ik heb dus 12 jaar jeugdtrainingen gegeven. Toen de club net begon ben ik daarmee begonnen. Met de ijshockeyschool begonnen we samen met trainingen geven.”
We zijn wel aan het einde gekomen van dit interview. Heb je nog tips voor ons?
JILDERT “Ga vooral zo door!”